PRoom

Ги искористија ли политичарите социјалните медиуми за комуникација?

25 јануари 2017 г. 0

Фејсбук, Твитер и другите социјални медиуми, повеќе од кога било претходно, овозможуваат нови начини за стимулирање на граѓанско вклучување во политичкиот живот, каде изборите ја имаат централната улога. Во изборните кампањи, тие се користат за мобилизирање на поддржувачи за кандидатот или партијата, за убедување на неопределените гласачи, а не ретко и за да се нанесе штета на угледот на политичкиот противник. На помалите и понепознати политички партии или независните кандидати, комуникацијата со електоратот преку социјални медиуми им дава можност да ја претстават својата платформа и да споделат информации, без притоа да користат огромни буџети за огласување.

Предноста на социјалните медиуми е во тоа што овозможуваат директна комуникација со електоратот, заобиколувајќи ја притоа можноста за селекција на информациите од страна на новинарите во традиционалните медиуми. На тој начин изворот има целосна контрола над содржината, времето на објавување и дистрибуцијата на испратената порака. Брзината на споделување на пораките меѓу гласачите се смета за предност, но од друга страна може да биде и недостаток, особено ако станува збор за ширење негативни информации.

Начинот на креирање и споделување содржина на социјалните медиуми овозможува многу лесно тие да се употребат за “напад“ на политичкиот кандидат, па дури и за пласирање на невистинити содржини.

Во 2016 година бевме сведоци на два изборни циклуси (претседателските избори во САД и предвремените парламентарни избори во Р. Македонија), каде комуникацијата на социјалните медиуми зазема значајно место во изборната трка. Сепак, за разлика од САД каде „Доналд Трамп со твитање влезе во Белата куќа“, кај нас комуникацијата преку социјалните медиуми не беше пресуден фактор за решавање на победникот на изборите.

Трамп и Клинтон различно ги користеа социјалните медиуми

Социјалните медиуми одиграа значајна улога во трката за претседател на САД. Според податоците од студијата направена од Pew Research Center во јануари 2016 година, дури  44 проценти од Американците како главен извор на информации поврзани со изборите ги навеле социјалните медиуми. Кумулативно, во предизборието, Американците поминале 1.284 години читајќи за Доналд Трамп на социјалните медиуми. За 12 месеци пред изборите, според SocialFlow, нацијата има поминато околу 874 години на социјалните медиуми, читајќи во комбинација за Берни Сандерс и Хилари Клинтон- или за една третина помалку од времето коешто луѓето му го посветиле на Трамп на истите мрежи.

Начинот на кој претседателските кандидати ги користеле социјалните медиуми во предизборието е различен. Количината на објавена содржина е скоро еквивалентна и кај Трамп и кај Клинтон, но тоа по што значително се разликуваат е фокусот на објавите и вниманието што го добиваат од јавноста. 
Број на објави на Фејсбук и Твитер (11-31 мај 2016) (Извор: Pew Research Center)


Број на интеракции по пост (11-31 мај 2016) (Извор: Pew Research Center)

Далеку поголемиот број на интеракции (споделувања, коментари, реакции, ретвити) на Трамп е резултат на начинот на објавување на информациите. Имено, најголем дел од објавите на Трамп содржеа линк до надворешни извори на вести, додека Хилари читателите ги упатуваше на страната на нејзината кампања. И самиот Трамп почесто споделуваше содржина генерирана од корисници (и тоа најчесто корисници кои не се познати личности), за разлика од Клинтон, која најчесто ја реобјавуваше содржината произведена за потребите на нејзината кампања.

Слаба интеракција на партиите со граѓаните

Социјалните медиуми како алатка за комуникација беа користени и од страна на учесниците на предвремените парламентарни избори во Македонија[1]. Ако се има предвид значително поголемиот број корисници (над 1 милион според internetworldstats.com), очекувано беше дека главното место за политичка комуникација ќе биде Фејсбук.

Двете коалиции предводени од најголемите партии СДСМ и ВМРО-ДПМНЕ имаа речиси ист пристап во водењето на кампањата. Од своите официјални профили објавуваа фотографии, видеа или постови, најчесто од нивните дневни средби и активности. За разлика од претходните изборни циклуси, кај СДСМ особено, овој пат присутна беше и содржина создадена специјално за различните социјални медиуми.

Од анализа на објавите на двете партии на Фејсбук и на Твитер забележително е дека целокупната содржина е генерирана од партиските штабови и во сите случаи линковите упатуваат на нивните официјални интернет страни. Ниту едната од партиите не споделила содржина објавена од друг извор. Во исто време интеракцијата од страна на корисниците на мрежата е многу мала, а во некои случаи и целосно изостанува.


Скоро сто проценти од содржина објавена на официјалните налози на партиите е афирмативна кон нивните планови и програми. За објавување на видеа и информации кои треба да го „оцрнат“ противникот и да нанесат штета на неговиот углед, двете партии претпазливо користеа други кориснички налози.

Модерирана комуникација меѓу лидерите и граѓаните

Покрај официјалните партиски профили, користени за потребите на кампањите, свои налози (пред се на Фејсбук) имаа и лидерите, носителите на листи и скоро сите кандидати за пратеници. Додека останатите во најголема мера самостојно ги користеа своите профили, забележително беше дека помеѓу лидерите и гласачите стоеја тимови од штабовите кои ја модерираа комуникацијата.

На официјалните профили и кај двата партиски лидери (Зоран Заев и Никола Груевски), слично како и кај партиските профили, изостанува споделување на содржина креирана од други корисници, а објавувана е исклучиво онаа креирана за потребите на кампањата.

Граѓаните покажале поголема желба за интеракција отколку со партиските налози (забележителни се повисоки бројки кај споделувања, реакции и коментари под постовите), но клучно е тоа што и од овие профили не е навлезено во подетална комуникација, односно нема одговори на прашањата и коментарите. 

Различен пристап во користењето на социјалните медиуми

Начинот на којшто лидерот на Достоинство и носител на листа во Изборната единица 3, Стојанче Ангелов ги искористи социјалните медиуми во текот на изборната кампања е дијаметрално спротивен од претходно опишаните. Преку личните профили на Твитер и Фејсбук тој комуницираше со граѓаните во вистинска смисла на зборот. Покрај содржината која самиот ја креираше, споделуваше и објави од други корисници, а се впушташе и во дискусии на Твитер и одговарање коментари на Фејсбук.

Таквиот непосреден начин на комуникација резултираше со значително поголем број на реакции и споделување на неговата содржина, отколку во случајот со партиите и другите партиски лидери.

Влијанието на социјалните медиуми е во двонасочната комуникација

И покрај бројните истражувања останува нејасно колкаво е влијанието што социјалните медиуми го имаат во изборите. Конечните резултати се во корелација на различни фактори, а употребата на социјалните медиуми е еден од нив. Но, не може да се занемари фактот дека ако правилно се користат, тие може да им помогнат на партиите и кандидатите да добијат зголемено внимание од страна на јавноста.

Начинот на нивно користење- за двонасочна непосредна комуникација, на Трамп  му овозможи генерирање на далеку поголема количина содржина за неговата кампања, отколку на неговата противкандидатка. Стојанче Ангелов, како претставник на помалите партии, ги искористи социјалните медиуми за вистинска комуникацијата и успеа да се здобие со број на поддржувачи и следбеници, до коишто не ќе беше во можност да стигне на друг начин.

Социјалните медиуми се алатка која овозможува двонасочна комуникација. Тоа е нивната предност, пред т.н. традиционални медиуми и така треба да се користат за да ја остварат својата функција. Политичките партии и кандидати, доколку сакаат да ги претворат во своја предност за време на избори, треба отворено и непосредно да комуницираат преку нив.  

------------
*Блогот е напишан во рамки на Иницијативата за дигитално граѓанство ResPublica и е преземен од www.respublica.edu.mk. Оригиналната објава можете да ја прочитате ОВДЕ.


[1] Следствено на тоа што во изборите во Македонија беа вклучени далеку поголем број на директни кандидати и партии (11 политички субјекти и 1160 кандидати) не беше можно да се направи детална и целосна анализа на користењето на социјалните медиуми од страна на секој од нив.

Кога новинарите (пре)пишуваат

26 декември 2013 г. 0

Кралицата на Јордан, Ранија, отворила приватен профил на Инстаграм и тоа беше доволно да се најде на страниците на еден (не знам за повеќе) печатени медиуми кај нас. Не разбирам што сака новинарот/ уредникот да постигне со веста, но претпоставувам дека идејата му е да ги поттикне и нашите јавни личности повеќе да ја користат оваа социјална мрежа.

Но, идејата за постов не е да се мешам во уредувачката политика и изборот на теми, туку да посочам како новинарите кај нас (пре)пишуваат.

Сакајќи веста да биде посензационалистичка, уште во воведот од написот се констатира дека „Кралицата успеала за кратко време да придобие 40.000 следбеници...“, податок што лесно може да се провери и демантира. Еден клик на официјалниот профил на Кралицата на Инстаграм ќе ви покаже дека таа има објавено 44 постови и ја следат околу 800 луѓе.

Што би се рекло, тој што ја (пре)пишал веста, не се ни обидел да провери дали тоа што го пишува е вистина или не. Го земал „здраво за готово“ од некаде и си ја пополнил страната во весникот.

Текстот продолжува понатаму, па објаснува фотографии кои воопшто не се ни постирани на Инстаграм, туку се закачени на други социјални мрежи на Кралицата.

Опс... Пред уште да го завршам постов, налетав на уште еден текст на истава тема, препишан од препишаниот, во кој што авторот направил уште поголем гаф:

Screen shot 26.12.2013 во 15:56
И така... новинарството цвета, а Кралицата Ранија има профил на Инстаграм :)

Не е ПР се што така се нарекува

4 декември 2013 г. 2

Ми кажуваа многумина, ама свесно не сакав да верувам дека сме спаднале на ова дереџе, се додека не се уверив на свои очи. Таканаречените „ПР-и“ во Македонија, без срам и перде, при чиста совест испраќаат електронски пораки до Интернет портали во кои прашуваат колку треба да платат за објава на ПР текст?!?


Прво, без проблем ги викам „таканаречените“ затоа што тие всушност и не знаат што се односи со јавноста. Во спротивно немаше да мислат дека со објавување на еден или два (платени) текста во медиумите за некој клиент (компанија, организација, личност) завршиле бог знае каква работа. Да, можеби моментално, во очите на клиентот ги оправдале парите што ги земаат, но тоа нема ама баш никаква врска со „намерна, планирана и постојана комуникација, која треба да воспостави меѓусебно разбирање помеѓу организацијата и јавноста“.

Второ, сметам дека тие што бараат да платат за некој да им објави текст имаат друг проблем. Тие не знаат да напишаат информација која новинарите ќе ја „проголтаат“ и ќе ја пренесат без при тоа да бараат да им биде платено.

Без посебна желба да држам лекции за односи со јавноста во моментов, а со намера да отворам јавна дискусија меѓу колегите, ќе споделам само некоку добронамерни совети:

  • Ако веќе сте се определиле да работите односи со јавноста, не се однесувајте како на панаѓур. Не е идејата да продадете „три за сто“ туку „едно (ама вредно) за триста“. 
  • Професионализацијата во односи со јавноста (а и во секоја друга област) треба да започне од внатре. Не барајте друг да се занимава со тоа, покажете со вашиот пример.
  • Потрудете се повеќе околу „соопштенијата“. Убаво е чувството ваша информација да биде објавена затоа што е вредна.
  • Добриот ПР е невидлив! Преку ненаметливо делување, добрите односи со јавноста ги преведуваат деловните цели во реални и јасно прифатливи политики и обезбедуваат разбирање со јавноста.

И да, може да објавувате платени текстови, па ако сакате наречете ги и „ПР“ ама само доколку до текстот јасно стои дека тоа е „комерцијален текст“. Чисто, за да не се доведувате во заблуда. 

PRoom. Овозможено од Blogger.